Substrat KTaO3
Opis
Monokryształ tantalanu potasu to nowy rodzaj kryształu o strukturze perowskitu i pirochloru.Ma szerokie perspektywy rynkowe w zakresie stosowania cienkich warstw nadprzewodzących.Może zapewnić podłoża monokrystaliczne o różnych rozmiarach i specyfikacjach o doskonałej jakości.
Nieruchomości
| Metoda wzrostu | Metoda topienia z najlepszymi nasionami |
| Układ kryształowy | Sześcienny |
| Stała sieci krystalograficznej | a= 3,989 A |
| Gęstość (g/cm3） | 7.015 |
| Temperatura topnienia (℃) | ≈1500 |
| Twardość (Mho) | 6,0 |
| Przewodność cieplna | 0,17 w/mk@300K |
| Refrakcyjny | 2.14 |
Definicja substratu KTaO3
Podłoże KTaO3 (tantalan potasu) odnosi się do krystalicznego podłoża wykonanego ze związku tantalanu potasu (KTaO3).
KTaO3 to materiał perowskitowy o sześciennej strukturze kryształu podobnej do SrTiO3.Podłoże KTaO3 posiada właściwości, które czynią go szczególnie przydatnym w różnorodnych zastosowaniach badawczych i urządzeniach.Wysoka stała dielektryczna i dobra przewodność elektryczna KTaO3 sprawiają, że nadaje się on do zastosowań takich jak kondensatory, urządzenia pamięci i obwody elektroniczne wysokiej częstotliwości.Ponadto substraty KTaO3 mają doskonałe właściwości piezoelektryczne, dzięki czemu są przydatne w zastosowaniach piezoelektrycznych, takich jak czujniki, siłowniki i urządzenia do pozyskiwania energii.
Efekt piezoelektryczny pozwala podłożu KTaO3 generować ładunki pod wpływem naprężeń mechanicznych lub odkształceń mechanicznych.Ponadto substraty KTaO3 mogą wykazywać ferroelektryczność w niskich temperaturach, co czyni je istotnymi w badaniach fizyki materii skondensowanej i opracowywaniu urządzeń z pamięcią nieulotną.
Ogólnie rzecz biorąc, substraty KTaO3 odgrywają ważną rolę w rozwoju urządzeń elektronicznych, piezoelektrycznych i ferroelektrycznych.Ich właściwości, takie jak wysoka stała dielektryczna, dobra przewodność elektryczna i piezoelektryczność, czynią je idealnymi materiałami podłoża do szerokiego zakresu zastosowań.
Definicja nadprzewodzących cienkich warstw
Cienka warstwa nadprzewodząca odnosi się do cienkiej warstwy materiału o nadprzewodnictwie, to znaczy zdolności do przewodzenia prądu elektrycznego przy zerowym oporze.Folie te są zwykle wytwarzane przez osadzanie materiałów nadprzewodzących na podłożach przy użyciu różnych technik wytwarzania, takich jak fizyczne osadzanie z fazy gazowej, chemiczne osadzanie z fazy gazowej lub epitaksja z wiązek molekularnych.
